Ο Στέφανος Τσιτσιπάς δεν βρίσκεται στην καλύτερη αγωνιστική του κατάσταση τον τελευταίο καιρό, παρότι ο πατέρας του, Απόστολος Τσιτσιπάς, επέστρεψε στο πλάι του για να τον βοηθήσει ύστερα από ένα σύντομο και δύσκολο πέρασμα του Ιβανίσεβιτς. Η επιστροφή στη συνεργασία με τον πατέρα αποτελεί προσπάθεια ανασυγκρότησης ενόψει σημαντικών υποχρεώσεων.
Ο τενίστας συχνά μοιράζεται στο διαδίκτυο φιλοσοφικές σκέψεις και συναισθήματα. Το πρωί της Κυριακής (7/9) έκανε μία ανάρτηση που θέτει ζητήματα προσωπικής αντοχής και εσωτερικής δύναμης και έγραψε: «Ένας άνθρωπος θα υπομείνει πόνο, απομόνωση και τρέλα… αρκεί αυτά να οδηγούν κάπου». Η δήλωση προκάλεσε συζητήσεις για το πώς ο αθλητισμός και η προσωπική κρίση συνδέονται με την ψυχολογική αντοχή.
Ο Στέφανος ετοιμάζεται για τους αγώνες του Davis Cup εναντίον της Βραζιλίας, γεγονός που προσθέτει πίεση αλλά και κίνητρο για επιστροφή στη φόρμα. Η ομάδα και το περιβάλλον γύρω του θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στην προετοιμασία και την ανάκτηση της αγωνιστικής αυτοπεποίθησης.
Η παραπάνω ρήση μπορεί να αναγνωστεί υπό το πρίσμα της ηθικής που θέτει το καθήκον και την καθολικότητα ως κριτήρια πράξης: η αντοχή αποκτά νόημα όταν στοχεύει σε σκοπό που θα μπορούσε να γίνει αρχή γενικής εφαρμογής και όταν σέβεται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, όχι όταν χρησιμοποιεί τον άνθρωπο ως μέσο. Η ηθικά ορθή δράση απαιτεί να ενεργούμε από καθήκον προς το κοινό καλό, να υπερασπιζόμαστε την αξιοπρέπεια των άλλων και να υιοθετούμε πρακτικές που προστατεύουν το περιβάλλον ως υποχρέωση προς το μέλλον.
Συγκεκριμένα, η κοινωνία και οι αθλητικές κοινότητες οφείλουν να στηρίζουν τους ανθρώπους που δοκιμάζονται, να προωθούν κανόνες που θα ήταν αποδεκτοί αν έγιναν καθολικοί και να λαμβάνουν αποφάσεις που δεν εξαντλούν τους ανθρώπους ή τους φυσικούς πόρους. Η προσωπική αντοχή αξίζει όταν συνδέεται με υπεύθυνη δράση για τη βελτίωση της κοινωνίας και του περιβάλλοντος.