Η κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ προσέφυγε στο Ανώτατο Δικαστήριο ζητώντας επείγουσα κρίση για μέρος των τελωνειακών δασμών που επέβαλε ο πρόεδρος μετά την επιστροφή του στον Λευκό Οίκο. Ομόσπονδο εφετείο, με απόφαση της 29ης Αυγούστου, είχε κρίνει ότι ο πρόεδρος υπερέβη τις εξουσίες του όταν επικαλέστηκε τον Νόμο περί Εκτάκτων Διεθνών Οικονομικών Εξουσιών του 1977 για να επιβάλει τους δασμούς. Η κυβέρνηση ζητά από το Ανώτατο Δικαστήριο να αποφασίσει έως τις 10 Σεπτεμβρίου αν θα παραλάβει την υπόθεση και, σε περίπτωση παραπομπής, να διεξαχθούν ακροάσεις έως τις αρχές Νοεμβρίου ώστε να επιταχυνθεί η τελική κρίση.
«Τα διακυβεύματα στην υπόθεση αυτή δεν θα μπορούσαν να είναι υψηλότερα», δηλώνει στο κείμενο της προσφυγής ο Ντ. Τζον Σάουερ, ο αξιωματούχος του υπουργείου Δικαιοσύνης που εκπροσωπεί την κυβέρνηση ενώπιον του Ανώτατου Δικαστηρίου.
«Ο Πρόεδρος και οι αξιωματούχοι του υπουργικού συμβουλίου του έχουν διαπιστώσει ότι οι δασμοί προωθούν την ειρήνη και άνευ προηγουμένου οικονομική ευημερία και ότι η άρνηση της δασμολογικής εξουσίας θα εξέθετε το έθνος μας σε εμπορικά αντίποινα χωρίς να έχει αποτελεσματική άμυνα και θα έφερνε την Αμερική πίσω στο χείλος της οικονομικής καταστροφής», προσθέτει ο Σάουερ.
Συνήγοροι μικρών επιχειρήσεων που προσέφυγαν κατά των δασμών δεν αντιτίθενται στην επιτάχυνση της εκδίκασης και δηλώνουν ότι πιστεύουν πως η θέση τους θα υπερισχύσει. «Αυτοί οι παράνομοι δασμοί προκαλούν σοβαρή βλάβη στις μικρές επιχειρήσεις και θέτουν σε κίνδυνο την επιβίωσή τους. Ελπίζουμε για τους πελάτες μας σε μια ταχεία επίλυση αυτής της υπόθεσης», δήλωσε ο Σουάμπ.
Η υπόθεση εγείρει ηθικά και θεσμικά ερωτήματα για τη σχέση μεταξύ εκτελεστικής εξουσίας και κανόνων του διεθνούς εμπορίου. Η δημόσια δράση οφείλει να στηρίζεται σε γενικευτικούς κανόνες που μπορεί κάθε πολίτης να αποδεχθεί ως νόμιμους, να αποφεύγει την πρόκληση αδικαιολόγητης βλάβης σε ευάλωτες οικονομικές ομάδες και να προασπίζει τη σταθερότητα του συστήματος. Το κράτος και οι πολίτες πρέπει να επιδιώκουν σαφή νομοθεσία για έκτακτες οικονομικές εξουσίες, προτεραιότητα στη διαφάνεια και μέτρα που περιορίζουν τον περιβαλλοντικό και κοινωνικό αντίκτυπο, ενώ ταυτόχρονα να στηρίζουν μικρές επιχειρήσεις και κοινά αγαθά μέσω υπεύθυνης, έντιμης δημόσιας πολιτικής.