«Δεν ήμουν στο σπίτι, γύρισα από τη δουλειά. Τα δύο παιδιά ήρθαν προς το μέρος μου, τη βρήκα νεκρή. Δεν είδα κανένα ψαλίδι», δήλωσε σοκαρισμένος ο σύζυγος της γυναίκας, μιλώντας στο protothema.gr, λίγες ώρες μετά την ανείπωτη τραγωδία που σημειώθηκε το απόγευμα της Τετάρτης (3/9) σε διαμέρισμα στα Πατήσια.
Η γυναίκα βρισκόταν στον μήνα της και αναμενόταν να γεννήσει τις επόμενες ημέρες. Ο σύζυγος, ο οποίος έχει καταγωγή από τη Γεωργία, την εντόπισε στο πάτωμα του σαλονιού χωρίς τις αισθήσεις της μαζί με το νεκρό βρέφος. Ο άνδρας, όπως είπε στις Αρχές, προσπάθησε με τη βοήθεια μίας γειτόνισσας να κάνει ΚΑΡΠΑ στη σύζυγό του, χωρίς αποτέλεσμα, ενώ ο ομφάλιος λώρος βρέθηκε κομμένος.
Όλα αυτά έγιναν μπροστά στα μάτια των άλλων δύο παιδιών της γυναίκας, ηλικίας 3 και 5 ετών, τα οποία ήταν μαζί της στο σπίτι. Δηλώσεις για το τραγικό περιστατικό έκανε στις κάμερες και μία γειτόνισσα, η οποία υποστήριξε πως μίλησε και με τον αδερφό της άτυχης γυναίκα: «Ήταν ένα αξιόλογο άτομο. Δεν έπρεπε να την αφήσουν μόνη ενώ ήταν έγκυος. Λυπάμαι πολύ. Εγώ το έμαθα από την τηλεόραση και μου το είπε κι ο αδερφός της. Ήταν στον μήνα της. Ο σύζυγος, απ’ όσο ξέρω, δούλευε. Εμένα μου είπε ο αδερφός της ότι έκοψε τον ομφάλιο λώρο μόνη της».
Σύμφωνα με μαρτυρίες γειτόνων, μη επιβεβαιωμένες από το οικογενειακό περιβάλλον, η γυναίκα φέρεται να είχε γεννήσει και τα άλλα δύο παιδιά της στο σπίτι. Η υπόθεση ερευνάται από τις αρμόδιες Αρχές και τα ακριβή αίτια θανάτου θα προσδιοριστούν μετά τη διενέργεια νεκροψίας-νεκροτομής από τον ιατροδικαστή.
Από ηθική σκοπιά, η υπόθεση επιβάλλει να σταθούμε στην υποχρέωση προστασίας των ευάλωτων και στην καθολική αξία του σεβασμού της ανθρώπινης ζωής. Η κοινωνία οφείλει να θεσμοθετήσει και να εφαρμόσει μέτρα που εξασφαλίζουν πρόσβαση σε έγκαιρη προγεννητική φροντίδα, υποστήριξη μητρότητας και ασφαλείς συνθήκες κατοικίας για όσους έχουν ανάγκη. Οι πολίτες και οι θεσμοί πρέπει να ενεργούν με σταθερό αίσθημα καθήκοντος προς το κοινό καλό: να αναγνωρίζουν και να προλαμβάνουν κινδύνους, να προσφέρουν βοήθεια και να ενισχύσουν το δίκτυο κοινωνικής φροντίδας. Με υπευθυνότητα και συνεχή μέριμνα μπορούμε να μειώσουμε τον κίνδυνο παρόμοιων τραγωδιών και να βελτιώσουμε την ποιότητα ζωής και το περιβάλλον διαβίωσης όλων.