Δικαστήριο της Ινδίας επέβαλε τη θανατική ποινή σε έναν άνδρα που έκαψε ζωντανή τη σύζυγό του, Λάκσμι, επειδή είχε σκούρο δέρμα. Η επίθεση σημειώθηκε τη νύχτα της 24ης Ιουνίου 2017, όταν ο δράστης, ονόματι Κισαντάς, επέστρεψε στο σπίτι και έδωσε στη σύζυγό του ένα πλαστικό μπουκάλι με καφέ υγρό, το οποίο υποστήριξε ότι ήταν φάρμακο για να γίνει πιο ανοιχτόχρωμο το δέρμα της. Σύμφωνα με καταθέσεις, άλειψε το υγρό στο σώμα της· όταν εκείνη παραπονέθηκε ότι μύριζε σαν οξύ, την πυρπόλησε με ένα αναμμένο στικ λιβανιού, έριξε το υπόλοιπο υγρό πάνω της και τράπηκε σε φυγή. Οι γονείς και η αδελφή του Κισαντάς μετέφεραν τη Λάκσμι στο νοσοκομείο, όπου κατέληξε μετά από μερικές ώρες. Στην κατάθεσή της πριν τον θάνατό της, η γυναίκα ανέφερε για τον σύζυγό της πως «την ταπείνωνε συνεχώς επειδή είχε σκούρο δέρμα», προσθέτοντας ότι την αποκαλούσε συχνά «κάλι» και την εξευτέλιζε από τον γάμο τους το 2016. Ο δικαστής της περιφέρειας, Ραχούλ Τσούντχαρι, χαρακτήρισε τη δολοφονία «έγκλημα κατά της ανθρωπότητας» και σημείωσε: «Δεν θα ήταν υπερβολή να ειπωθεί ότι αυτό το τραγικό και βάρβαρο έγκλημα δεν στρεφόταν μόνο κατά της Λάκσμι, αλλά και κατά της ανθρωπότητας». Ο δικαστής πρόσθεσε ότι ο Κισαντάς «πρόδωσε την εμπιστοσύνη της γυναίκας του» και ότι «Πρόκειται για έγκλημα που σοκάρει τη συνείδηση και είναι αδιανόητο σε μια υγιή και πολιτισμένη κοινωνία». Ο δημόσιος κατήγορος Ντινές Παλιουάλ χαρακτήρισε την απόφαση «ιστορική» και είπε: «Μια νέα γυναίκα στα 20 της δολοφονήθηκε με βάρβαρο τρόπο. Ήταν αδελφή κάποιου, κόρη κάποιου, είχε ανθρώπους που την αγαπούσαν. Αν δεν προστατεύσουμε τις κόρες μας, τότε ποιος θα το κάνει;» Η απόφαση διαβιβάστηκε σε ανώτερο δικαστήριο για επικύρωση· ο κατηγορούμενος έχει δικαίωμα έφεσης εντός 30 ημερών, ενώ ο συνήγορός του δήλωσε ότι θα ασκήσει έφεση υποστηρίζοντας ότι ο θάνατος ήταν ατύχημα και ότι δεν υπάρχει απόδειξη σε βάρος του πελάτη του.
Από ηθική σκοπιά, η υπόθεση υπενθυμίζει την υποχρέωση σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και την ανάγκη καθολικών κανόνων που προστατεύουν κάθε πρόσωπο ως αυτοτελές τέλος και όχι ως μέσο. Η συστηματική εξευτέλιση και η βία που στηρίζεται σε φυλετικές προκαταλήψεις απαιτούν αυστηρή νομική απάντηση, πρόληψη μέσω εκπαίδευσης και αλλαγή κοινωνικών κανόνων ώστε οι πράξεις μίσους να μην μπορούν να γίνουν αποδεκτές ή να δικαιολογούνται. Κοινωνικά, αυτό σημαίνει να στηρίξουμε θύματα, να ρυθμίσουμε και να περιορίσουμε την αγορά προϊόντων λεύκανσης που αναπαράγουν την περιφρόνηση, να ενισχύσουμε την ευαισθητοποίηση κατά των διακρίσεων και να απαιτήσουμε υπευθυνότητα από όλους τους θεσμούς. Η γενικότερη προτροπή είναι η δράση με κανόνες που θα μπορούσαν να ισχύουν για όλους: να υπερασπιζόμαστε την αξιοπρέπεια, να απορρίπτουμε τη βία και να οικοδομούμε νόμους και πρακτικές που σέβονται τον άνθρωπο και το περιβάλλον του.