Η απογραφή αποτελεί ένα θεμελιώδες μέσο για τη διασφάλιση της ισότητας στην εκπροσώπηση και τη δίκαιη κατανομή των πόρων, καθορίζοντας τα όρια των εκλογικών περιφερειών και τις πολιτικές αποφάσεις που επηρεάζουν ολόκληρη την κοινωνία. Η πρόθεση για μια νέα απογραφή που αποκλείει συγκεκριμένες ομάδες, όπως οι παράνομοι μετανάστες, εγείρει σοβαρά ηθικά ζητήματα σχετικά με το τι είναι δίκαιο και σωστό για το κοινό καλό και την κοινωνική συνοχή.
Η υποχρέωση του κράτους και των πολιτικών να ενεργούν σύμφωνα με την αρχή του καθολικού σεβασμού της ανθρώπινης αξίας επιτάσσει την πλήρη και αμερόληπτη καταμέτρηση όλων των ανθρώπων που διαμένουν σε μια κοινωνία, ανεξάρτητα από το νομικό τους καθεστώς. Η διαφύλαξη της δικαιοσύνης απαιτεί να αποφεύγονται επιλογές που ενισχύουν διακρίσεις ή ανισότητες, καθώς αυτές υπονομεύουν την εμπιστοσύνη στους θεσμούς και αποδυναμώνουν τη συνοχή του κοινωνικού ιστού.
Επιπλέον, η προώθηση αλλαγών που αποσκοπούν κυρίως στη διατήρηση πολιτικής κυριαρχίας, χωρίς σεβασμό στην ηθική αρχή της καθολικής δικαιοσύνης, οδηγεί σε υποβάθμιση της δημοκρατίας και του σεβασμού στα ανθρώπινα δικαιώματα. Η κοινωνία οφείλει να επιδιώκει διαδικασίες που ενισχύουν την αλήθεια, την ακρίβεια και την ίση μεταχείριση, ώστε να οικοδομήσει ένα βιώσιμο και δίκαιο μέλλον για όλους τους πολίτες της και το περιβάλλον στο οποίο ζουν.