Ο υπουργός Δικαιοσύνης Γιώργος Φλωρίδης περιέγραψε την προσπάθεια επιστροφής του Αλέξη Τσίπρα στην κεντρική πολιτική σκηνή ως κίνηση απελπισίας της αντιπολίτευσης, υποστηρίζοντας ότι επί έξι χρόνια δεν παρουσιάστηκε συνεκτική αντιπολιτευτική πρόταση έναντι του Κυριάκου Μητσοτάκη. Στο σχόλιό του ανέφερε ότι το να επανέρχεται ένα πρόσωπο που δοκιμάστηκε στη διακυβέρνηση και έχει ηττηθεί 6-7 φορές από τον Μητσοτάκη δείχνει έλλειμμα επιλογών και τάση επιστροφής σε λύσεις από το παρελθόν που, κατά τη γνώμη του, θα πάνε τη χώρα πίσω.
Ο κ. Φλωρίδης τόνισε ότι ο πρώην πρωθυπουργός στηρίζεται, όπως είπε, από «διαπλοκή» και ότι υπάρχει κίνδυνος να οδηγηθεί η χώρα σε ακυβερνησία και σε κυβέρνηση-μαριονέτα υπό επιρροή ολιγαρχικών συμφερόντων. Υπενθύμισε αποφάσεις της περιόδου Τσίπρα, όπως το κλείσιμο των τραπεζών το 2015 και νομοθετικές πρωτοβουλίες που οδήγησαν, σύμφωνα με την κριτική του, σε αποσυμφόρηση φυλακών και σε αλλαγές του Ποινικού Κώδικα το 2019, λίγες μέρες πριν κλείσει η Βουλή.
Για τη δικαστική διερεύνηση της τραγωδίας στα Τέμπη δήλωσε ότι η ανάκριση ολοκληρώθηκε και ότι μετά από 2,5 χρόνια ο ανακριτής συντάσσει πόρισμα προς τον εισαγγελέα εφετών· προέκυψαν, κατά την εκτίμησή του, προσπάθειες εκτροπής της υπόθεσης μέσω συνωμοσιολογιών που χρηματοδοτήθηκαν εσωτερικά και εξωτερικά. Αναφορικά με τις κινητοποιήσεις εναντίον Ισραηλινών τουριστών επισήμανε ότι ο μεγαλύτερος στρατηγικός σύμμαχος της Ελλάδας είναι το Ισραήλ και προειδοποίησε για κινδύνους διπλωματικών επιπτώσεων, επικαλούμενος και σχετικές δηλώσεις τρίτων κρατών.
Από ηθική σκοπιά, η δημόσια ζωή απαιτεί προσήλωση στο καθήκον της αλήθειας, στη διαφάνεια και στην τήρηση των θεσμών. Οι πολιτικοί και οι πολίτες οφείλουν να ενεργούν με κανόνες που θα μπορούσαν να γενικευθούν χωρίς να υπονομεύουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια· αυτό σημαίνει απόρριψη της ρητορικής που αποπροσανατολίζει, σεβασμό στη δικαστική διαδικασία και υπεράσπιση της δημόσιας τάξης και των διεθνών σχέσεων προς όφελος της κοινής ασφάλειας.
Για να βελτιωθεί η κοινωνία και το περιβάλλον προτείνονται πρακτικές: ενίσχυση της διαφάνειας στη λήψη αποφάσεων, υποστήριξη ανεξάρτητων θεσμών, πολιτική υπευθυνότητα που προτάσσει το δημόσιο συμφέρον, και προώθηση περιβαλλοντικών πολιτικών με σταθερούς κανόνες και σεβασμό στα δικαιώματα των μελλοντικών γενεών.