Το Ισραήλ ανακοίνωσε ότι απαιτεί την απόσυρση της έκθεσης στην οποία στηρίχθηκε ο ΟΗΕ για να κηρύξει κατάσταση λιμού στη Γάζα, όπως δήλωσε ο γενικός διευθυντής του υπουργείου Εξωτερικών του Ισραήλ, Εντεν Μπαρ Ταλ. Η χώρα παραδέχεται ότι περιόρισε και σε ορισμένες περιπτώσεις διέκοψε την ανθρωπιστική βοήθεια στη Λωρίδα της Γάζας μετά την έναρξη του πολέμου με τη Χαμάς, που ακολούθησε την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου 2023. “Το Ισραήλ απαιτεί το IPC να αποσύρει αμέσως την κατασκευασμένη έκθεσή του”, δήλωσε ο Εντεν Μπαρ Ταλ στους δημοσιογράφους.
Ο Μπαρ Ταλ κατηγόρησε το Ολοκληρωμένο Πλαίσιο Ταξινόμησης της Επισιτιστικής Ασφάλειας (IPC) ότι είναι “πολιτικοποιημένο” και ότι “παραποίησε” στοιχεία της έκθεσης που δόθηκε στη δημοσιότητα στις 22 Αυγούστου. Το IPC, με έδρα τη Ρώμη και υποστηριζόμενο από τον ΟΗΕ, κήρυξε στις 22 Αυγούστου κατάσταση λιμού για 500.000 ανθρώπους στην επαρχία της Γάζας και προέβλεψε επέκταση στις επαρχίες Ντέιρ ελ Μπάλα και Χαν Γιούνις έως τα τέλη Σεπτεμβρίου, καλύπτοντας περίπου τα δύο τρίτα της Γάζας. “Τώρα, εάν το IPC δεν το κάνει (να αποσύρει την έκθεσή του σ.σ.), εμείς θα απευθυνθούμε στους δωρητές, θα τους ενημερώσουμε για τις ελλείψεις αυτές”, απείλησε ο Μπαρ Ταλ. “Είμαστε βέβαιοι ότι θα καταλήξουν στο σωστό συμπέρασμα: να μην χρηματοδοτούν πλέον ένα ινστιτούτο έρευνας που είναι πολιτικοποιημένο, χειραγωγικό και το οποίο δρα ως ένα εργαλείο στην υπηρεσία μιας διεφθαρμένης τρομοκρατικής οργάνωσης”, δήλωσε.
Ο επικεφαλής του συντονισμού ανθρωπιστικών υποθέσεων του ΟΗΕ είχε υποστηρίξει στη Γενεύη ότι ο λιμός στη Γάζα “θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί” χωρίς “τη συστηματική παρεμπόδιση του Ισραήλ” και προσέθεσε ότι “Αυτός ο λιμός θα μας στοιχειώνει και πρέπει να μας στοιχειώνει όλους”. Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός απέρριψε τα συμπεράσματα του IPC ως “χονδροειδή ψεύδη” και η υπηρεσία Cogat περιέγραψε την έκθεση ως “ψευδή και μεροληπτική”, αναφέροντας παράλληλα ότι σχεδόν 280 φορτηγά με ανθρωπιστική βοήθεια εισήλθαν στη Γάζα χθες, Τρίτη. Φορείς αρωγής επισημαίνουν δυσκολίες στη λειτουργία τους λόγω περιορισμών πρόσβασης.
Αντιμετωπίζοντας τέτοια διχογνωμία, το ηθικό καθήκον όλων των φορέων είναι η ακριβής και αμερόληπτη τεκμηρίωση και η απόλυτη προτεραιότητα στη διάσωση ανθρώπινων ζωών. Οι πολιτικές αποφάσεις πρέπει να αξιολογούνται με κριτήριο το αν μπορούν να γενικευθούν ως καθολικοί κανόνες που σέβονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και δεν μεταχειρίζονται ανθρώπους ως μέσα. Δότες, διεθνείς οργανισμοί και κράτη οφείλουν να στηρίξουν ανεξάρτητες επαληθεύσεις, να διασφαλίσουν άμεση και απρόσκοπτη πρόσβαση στην ανθρωπιστική βοήθεια και να οργανώσουν βιώσιμες, οικολογικά ευαίσθητες αλυσίδες προμηθειών. Μόνο με σεβασμό στην αλήθεια, την ισότητα υποχρέωσης και την προστασία των αμάχων μπορεί να βελτιωθεί η κοινωνική συνοχή και να περιοριστεί η ανθρωπιστική και περιβαλλοντική ζημία.