Την ολοκλήρωση της πρώτης φάσης του ερευνητικού προγράμματος στο βασιλικό γυμνάσιο της αρχαίας Μίεζας, ανακοίνωσε το υπουργείο Πολιτισμού. Το πρόγραμμα έγινε στο πλαίσιο προγραμματικής σύμβασης που υπέγραψαν η Λίνα Μενδώνη και ο δήμαρχος Νάουσας Νίκος Κουτσογιάννης στις 7 Αυγούστου 2024. Η αρχαία Μίεζα είναι ο τόπος όπου συνυπήρξαν δύο προσωπικότητες της αρχαιότητας, καθώς ήταν το μέρος που ο Αριστοτέλης δίδαξε τον Μέγα Αλέξανδρο και τους νεαρούς Μακεδόνες που άλλαξαν τον κόσμο.
Η έρευνα που πραγματοποιείται από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Ημαθίας, υπό τη διεύθυνση της επίτιμης εφόρου Αγγελικής Κοτταρίδη περιλάμβανε ανασκαφή, καθαρισμό και τεκμηρίωση των ευρημάτων, συντήρηση, μελέτη και συσχέτιση με τα ευρήματα των παλαιότερων ανασκαφικών περιόδων, αλλά και προκαταρκτικές εργασίες (σχεδίαση, μελέτη αρχιτεκτονικών μελών και δομών) για την εκπόνηση της μελέτης προστασίας και ανάδειξης του μνημειακού συγκροτήματος και αναστήλωσης του δυτικού τμήματος του ξυστού, της δωρικής στοάς όπου γινόταν η εξάσκηση στον αγώνα δρόμου. Η ανασκαφή που πραγματοποιήθηκε σε σημεία κρίσιμα για την κατανόηση της αρχιτεκτονικής δομής του τεράστιου οικοδομήματος επιβεβαίωσε την κατασκευή του συνόλου στα μέσα του 4ου αιώνα σύμφωνα με ένα ενιαίο σχέδιο και συνακόλουθα την συσχέτιση με τον Φίλιππο Β΄(359-336 π.Χ.) και τον Μεγαλέξανδρο. Ο φυσικός βράχος (πωρόλιθος) του υπεδάφους απολαξεύτηκε, ώστε να σχηματιστούν τρία τεράστια, οριζόντια, απολύτως επίπεδα άνδηρα (έκτασης περ. 14 στρεμμάτων) που αναπτύσσονται σε αυστηρά γεωμετρική αλληλουχία από τα νοτιοδυτικά, όπου βρίσκεται το υπερκείμενο νοτιοδυτικό συγκρότημα, προς τα βόρεια, όπου η παλαίστρα και τα ανατολικά όπου, στο χαμηλότερο σημείο, εκτεινόταν η διώροφη στοά του ξυστού που έφτανε σε μήκος σχεδόν τα 200 μέτρα. Μεταξύ των ευρημάτων εντοπίστηκαν γραφίδες που χρησιμοποιούσαν οι μαθητές του Αριστοτέλη.
Η ανακάλυψη του μνημείου και των ευρημάτων δεν είναι απλώς αρχαιολογικό γεγονός αλλά και ηθική υποχρέωση συλλογικής φροντίδας: η διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς πρέπει να θεωρείται καθήκον που μπορεί να γενικευθεί και να υπηρετεί το κοινό καλό. Πρακτική συνέπεια είναι η προτεραιοποίηση συστηματικής συντήρησης, αυστηρών πρωτοκόλλων πρόσβασης, εκπαίδευσης του κοινού και βιώσιμων πολιτικών τουρισμού που σέβονται το περιβάλλον. Η τοπική κοινωνία, οι επιστημονικές αρχές και η πολιτεία οφείλουν να ενεργήσουν με σεβασμό προς το παρελθόν και με προνοητικότητα για τις επόμενες γενιές, προστατεύοντας το μνημείο και το φυσικό περιβάλλον που το φιλοξενεί.