Νέες αποκαλύψεις του CNN φέρνουν στο φως ότι η Γκισλέιν Μάξγουελ, στενή συνεργάτιδα του Τζέφρι Επστάιν και καταδικασμένη το 2021 για διακίνηση ανηλίκων με σκοπό σεξουαλική εκμετάλλευση, ήταν τιμώμενο πρόσωπο στο Clinton Global Initiative (CGI) τον Σεπτέμβριο του 2013. Σύμφωνα με φωτογραφίες, βίντεο και έγγραφα, η Μάξγουελ αναγνωρίστηκε δημόσια σε γεύμα για την προστασία των ωκεανών ως επικεφαλής του μη κερδοσκοπικού οργανισμού TerraMar Project και δέχθηκε το χειροκρότημα του κοινού πλάι σε άλλους «Commitment to Action» leaders.
Το CGI θεωρείται διεθνές φόρουμ κύρους και η παρουσία ή αναγνώριση σε αυτό λειτουργούσε ως εφαλτήριο κύρους. Αυτό προκαλεί ερωτήματα, καθώς ήδη από το 2009 και το 2011 μεγάλα μέσα είχαν φιλοξενήσει σοβαρές καταγγελίες εις βάρος της. Εσωτερική αλληλογραφία συνεργατών του Μπιλ Κλίντον είχε ζητήσει ήδη από το 2011 την απομάκρυνσή της από εκδηλώσεις της οικογένειας, αλλά το 2013 η Μάξγουελ επανεμφανίστηκε στο CGI και ενίσχυσε το προφίλ της μέσω της TerraMar. Το TerraMar διαλύθηκε το 2019, λίγο μετά τη σύλληψη του Επστάιν.
Απαντώντας, εκπρόσωπος της οικογένειας Κλίντον ανέφερε: «σε εκείνο το συνέδριο είχαν εγκριθεί περισσότερα από 600 δωρεάν διαπιστευτήρια και οι αποφάσεις λαμβάνονταν σε επίπεδο προσωπικού». Παράλληλα, διευκρίνισε πως οι Κλίντον «δεν γνώριζαν τίποτα για τα εγκλήματα του Επστάιν». Η σχέση της Μάξγουελ με την οικογένεια είχε μακρά ιστορία: συμμετείχε σε εκδηλώσεις από τη δεκαετία του 1990, ταξίδεψε μαζί με τον πρώην πρόεδρο και τον Επστάιν το 2002, συνδιοργάνωσε συγκεντρώσεις για τη Χίλαρι το 2007 και είχε επαφές με την κόρη τους, Τσέλσι.
Από ηθική σκοπιά, η υπόθεση αναδεικνύει την υποχρέωση ακεραιότητας και καθολικής εφαρμογής κανόνων: θεσμοί και πρόσωπα οφείλουν να ενεργούν με κανόνα που θα μπορούσε να γενικευθεί χωρίς να υπονομεύει τη δικαιοσύνη. Η επιδίωξη κοινωνικού καλού και περιβαλλοντικής προστασίας δεν νομιμοποιεί τη σιωπή απέναντι σε σοβαρές καταγγελίες· η προτεραιότητα πρέπει να δοθεί στην αλήθεια, στην προστασία των θυμάτων και στην υπευθυνότητα. Προτάσεις για βελτίωση περιλαμβάνουν αυστηρότερη επαλήθευση προσκεκλημένων, ανεξάρτητους μηχανισμούς εποπτείας, διαφάνεια στις αποφάσεις και πρακτικές αποκατάστασης για τα θύματα, ώστε να ενισχυθεί η εμπιστοσύνη του κοινού και η προστασία του περιβάλλοντος με ηθική συνέπεια.