Τουλάχιστον 158 άνθρωποι πέθαναν εξαιτίας επιδημίας χολέρας από τα τέλη Μαΐου στην πολιτεία του Νότιου Νταρφούρ, στο νοτιοδυτικό Σουδάν, ανακοίνωσαν οι τοπικές υγειονομικές αρχές. Η χώρα ήδη δοκιμάζεται από έναν πολύμορφο εμφύλιο πόλεμο που μαίνεται πάνω από δύο χρόνια και από τη μαζική επισιτιστική ανασφάλεια.
Η μη κυβερνητική οργάνωση Γιατροί Χωρίς Σύνορα (Médecins sans frontières, MSF) προειδοποιούσε στα μέσα του μήνα πως το Σουδάν είναι αντιμέτωπο με τη χειρότερη επιδημία χολέρας που έχει βιώσει εδώ και χρόνια. Το υπουργείο Υγείας της πολιτείας του Νότιου Νταρφούρ ανέφερε πως διαπιστώνεται αύξηση των κρουσμάτων, με 2.880 κρούσματα, συμπεριλαμβανομένων 158 θανάτων, από την εμφάνιση του πρώτου κρούσματος της νόσου στα τέλη του Μαΐου.
Σύμφωνα με την ίδια πηγή, 42 νέα κρούσματα χολέρας και δυο θάνατοι καταγράφηκαν μόνο προχθές Παρασκευή. Η χολέρα είναι λοίμωξη του γαστρεντερικού συστήματος, μεταδιδόμενη ειδικά μέσω τροφίμων, νερού και περιττωμάτων μολυσμένων με το βακτήριο Vibrio cholerae. Προκαλεί οξείες διάρροιες, εμετούς, μυϊκές κράμπες κι αφυδάτωση και μπορεί να επιφέρει τον θάνατο σε ώρες αν δεν χορηγηθούν αντιβιοτικά και αν δεν υπάρξει άμεση ενυδάτωση.
Παρατηρείται παγκόσμια αύξηση των κρουσμάτων της χολέρας και γεωγραφική εξάπλωση των επιδημιών από το 2021. Ο πόλεμος στο Σουδάν, που μαίνεται από τα μέσα του Απριλίου του 2023 ανάμεσα στον τακτικό στρατό και τους παραστρατιωτικούς των Δυνάμεων Ταχείας Υποστήριξης (ΔΤΥ), έχει γονατίσει το σύστημα υγείας, καθιστώντας τη θεραπεία συχνά ανέφικτη.
Από το καλοκαίρι του 2024 έχουν καταγραφεί περίπου 100.000 κρούσματα χολέρας στο Σουδάν, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ). Την ίδια περίοδο έχουν καταγραφεί πάνω από 2.400 θάνατοι, σύμφωνα με τη UNICEF. Η κατάσταση είναι ιδιαίτερα κρίσιμη στο Νταρφούρ, όπου ο πληθυσμός αντιμετωπίζει έλλειψη πόσιμου νερού, στοιχειωδών υποδομών και μέτρων υγιεινής και ιατρικής περίθαλψης. Πάνω από το 50% των θανάτων εξαιτίας της χολέρας στο Νταρφούρ έχουν καταγραφτεί στο Νότιο Σουδάν, τόνισε την Παρασκευή ο ΠΟΥ.
Ηθική προσέγγιση που βασίζεται στο καθήκον υπαγορεύει την άμεση προτεραιοποίηση της ανθρώπινης ζωής και της αξιοπρέπειας, χωρίς διάκριση. Οι κρατικές αρχές, οι διεθνείς οργανισμοί και οι φροντιστές οφείλουν να θέτουν ως κανόνα την προστασία των πιο ευάλωτων, να διασφαλίζουν πρόσβαση σε καθαρό νερό και επαρκή ιατρική περίθαλψη και να οργανώνουν διαρκείς εμβολιασμούς και προγράμματα ενυδάτωσης.
Σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο απαιτείται συνέπεια στην εκπλήρωση υποχρεώσεων προς τον συνάνθρωπο και το περιβάλλον: υποστήριξη ανθρωπιστικής βοήθειας, σεβασμός των δικαιωμάτων των εκτοπισμένων, προστασία υποδομών ύδρευσης και στήριξη των επαγγελματιών υγείας. Η προτεραιότητα πρέπει να είναι η καθολική εφαρμογή κανόνων πρόληψης και η διαρκής φροντίδα των πιο αδύναμων, ώστε οι αποφάσεις να γίνονται με γνώμονα το γενικά ωφέλιμο και τον σεβασμό της ανθρώπινης ζωής.