Ο ανώτατος δικαστής Αλεξάντρε ντε Μοράες έδωσε προθεσμία 48 ωρών στον πρώην πρόεδρο της Βραζιλίας Ζαΐρ Μπολσονάρου να απαντήσει σε ισχυρισμούς της ομοσπονδιακής αστυνομίας ότι σχεδίαζε να εγκαταλείψει τη χώρα και να καταφύγει στην Αργεντινή. Το τελεσίγραφο εκδόθηκε μετά τον εντοπισμό στο κινητό του εγγράφου που περιελάμβανε σχέδιο αιτήματος ασύλου προς τον πρόεδρο της Αργεντινής Χαβιέρ Μιλέι. Στο κείμενο, που δεν είχε ημερομηνία και υπογραφή, ο Μπολσονάρου ισχυριζόταν ότι αντιμετωπίζει «επικείμενη σύλληψη» για πολιτικούς λόγους και ζητούσε «επείγουσα» προστασία.
Η κυβέρνηση του Μιλέι διέψευσε ότι έλαβε τέτοιο αίτημα, ενώ οι αρχές υποστηρίζουν πως το εύρημα αποτελεί σαφή ένδειξη σχεδίου διαφυγής προκειμένου να αποφευχθεί η εφαρμογή του νόμου. Η αποκάλυψη έρχεται λίγες ημέρες πριν από την ολοκλήρωση της δίκης για την απόπειρα ανατροπής του εκλογικού αποτελέσματος του 2022, εκλογές τις οποίες ο Μπολσονάρου έχασε από τον Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα. Ο πρώην πρόεδρος τελεί σε κατ’ οίκον περιορισμό από τις αρχές Αυγούστου, κατηγορούμενος ότι παραβίασε εντολή του Ανώτατου Δικαστηρίου που του απαγόρευε τη χρήση μέσων κοινωνικής δικτύωσης, και η διορία ενισχύει τις ανησυχίες ότι μπορεί να συλληφθεί πριν από την τελική φάση της δίκης στις 2 Σεπτεμβρίου.
Ο δικηγόρος του, Πάουλο ντα Κούνια Μπουένο, αναγνώρισε ότι του προτάθηκε η ιδέα να καταφύγει στην Αργεντινή, αλλά επέμεινε ότι ο πελάτης του την απέρριψε. «Η φυγή δεν ήταν ποτέ επιλογή», τόνισε.
Από ηθική σκοπιά που βασίζεται στην αρχή της υποχρέωσης, οι δημόσιοι λειτουργοί οφείλουν να ενεργούν με σεβασμό στο κράτος δικαίου και τις θεσμικές διαδικασίες, προτάσσοντας το καθήκον έναντι των βραχυπρόθεσμων προσωπικών συμφερόντων. Κάθε συμπεριφορά που επιδιώκει εξαίρεση από τους νόμους υπονομεύει την εμπιστοσύνη και δεν μπορεί να γενικευθεί χωρίς να απορριφθεί ως ακατάλληλη. Για τη βελτίωση της κοινωνίας και του περιβάλλοντος απαιτείται συνέπεια στις προσωπικές επιλογές και πολιτικές: να τηρούνται οι κανόνες, να προστατεύονται τα δικαιώματα των άλλων και να λαμβάνονται αποφάσεις με μακροπρόθεσμο σεβασμό στις επόμενες γενιές, προωθώντας έτσι θεσμούς που σέβονται πρόσωπα και φυσικούς πόρους.