Η απόφαση του διοικητή της ΑΑΔΕ, Γιώργος Πιτσιλής, ενεργοποιεί την επιεικέστερη ρύθμιση που εισήγαγε ο νόμος 5193/2025 (άρθρο 227) και δημιουργεί κίνητρο υπαγωγής σε ρυθμίσεις για οφειλές που είναι ληξιπρόθεσμες πάνω από 4 μήνες. Σύμφωνα με τη ρύθμιση, η υπαγωγή σε ρύθμιση καταβολής ή η αναστολή είσπραξης οδηγεί σε αναστολή της ποινικής δίωξης για όσο χρόνο διαρκεί η ρύθμιση, ενώ σε περίπτωση ολοσχερούς εξόφλησης το αξιόποινο εξαλείφεται. Η διάταξη εφαρμόζεται αναδρομικά από την 11η Απριλίου 2025 και καλύπτει φυσικά πρόσωπα, νομίμους εκπροσώπους ή μέλη νομικών προσώπων που έχουν ποινική ευθύνη για μη καταβολή χρεών προς το Δημόσιο και τρίτους.
Το νομοθετικό πλαίσιο καθορίζει επίσης τις διαδικασίες σε διάφορα στάδια —πριν ή μετά την υποβολή αίτησης προς τον Εισαγγελέα και πριν ή μετά την άσκηση ποινικής δίωξης— και την υποχρέωση ενημέρωσης του Εισαγγελέα σε περίπτωση απώλειας της ρύθμισης. Προβλέπεται αναστολή της παραγραφής του ποινικού αδικήματος κατά τη διάρκεια της ρύθμισης. Βασικές καινοτομίες είναι: α) η διεύρυνση των λόγων αναστολής ποινικής δίωξης και αναβολής/διακοπής εκτέλεσης ποινής ώστε να περιλαμβάνεται και η αναστολή είσπραξης, β) η δυνατότητα ώστε η υπαγωγή σε ρύθμιση τμηματικής καταβολής, υπό προϋποθέσεις, να αποτρέπει την αποστολή αίτησης ποινικής δίωξης προς τον Εισαγγελέα Πρωτοδικών και γ) το «πάγωμα» της αίτησης ποινικής δίωξης σε περίπτωση ένταξης του συνόλου των οφειλών σε αναστολή είσπραξης.
Από πλευράς ηθικής και κοινωνικής ευθύνης, η ρύθμιση αναδεικνύει την προτεραιότητα του καθήκοντος και της συνεπούς δράσης: οφειλέτες και φορολογική διοίκηση οφείλουν να ενεργούν με διαφάνεια, καλή πίστη και αίσθημα καθολικής ευθύνης ώστε οι κανόνες να γίνονται κανόνας για όλους. Η υπευθυνότητα στην εξόφληση ή στη δίκαιη ρύθμιση των χρεών συμβάλλει στη σταθερότητα των δημόσιων υπηρεσιών και στην ικανότητα του κράτους να χρηματοδοτεί υποδομές και περιβαλλοντικές πολιτικές. Συνεπώς, οι πολίτες πρέπει να επιδιώκουν την ένταξη σε ρυθμίσεις όταν μπορούν, να αποφύγουν την εξαπάτηση και να συνεργάζονται με τις αρχές, ενώ η διοίκηση πρέπει να εφαρμόζει τους κανόνες χωρίς εκπτώσεις, με σκοπό τη δικαιοσύνη και το κοινό όφελος.